Gevoelens zijn rare dingen

Gevoelens zijn best rare dingen. Zo sprak ik een client en zei: “Wat kijk je boos”. “Boos”, reageerde hij als door een wesp gestoken. Mijn vragende en onderzoekende blik raakte hem blijkbaar. ” Ik voel me eigenlijk verdrietig”. Zo is dat met gevoelens. We laten soms dingen zien die er niet zijn, om maar niet te hoeven laten zien wat er werkelijk is. Zo zullen vrouwen eerder huilen dan hun boosheid of machteloosheid te laten zien en dat mannen eerder boos lijken dan laten zien dat ze eigenlijk gewoon heel verdrietig zijn. In onze taal zien we ook mooie dingen terug: Het gaat je aan je hart, je hebt iets op je lever en je krijgt er buikpijn van of vlinders, iets beneemt je de adem. Wanneer je meer wilt begrijpen van jezelf en de manier waarop jij je echte gevoelens laat zien, en anderen ze zien, is het een tip om naar je lijf te luisteren. Meestal weet je wel waar die basisgevoelens zich uiten. Voor een coachworkshop met kinderen maakte ik deze tekening. Misschien neem je even om er over na te denken. Waar in je lijf voel je? Meestal is het uiteindelijk toch het beste voor jezelf en je omgeving te erkennen wat je werkelijk voelt. Maak daar contact over, zoals mijn client en er gebeuren mooie dingen.