Selecteer een pagina

Pubers: drie keer is genoeg

20 jun 2016

Ik was met negen vriendinnen tegelijk zwanger. Onze kinderen zijn nu allemaal pubers van rond de vijftien. Pubers die niet op hun mondje zijn gevallen waren ooit leuke wijze kleuters, maar toch als ze ineens anderhalf hoofd boven je uitsteken…. Een van mijn vriendinnen vertelde dat haar zoon bijzonder verbaal begaafd is en dat het haar soms moeite kost met hem het gesprek aan te gaan zonder dat zij de ouderlijke autoriteit uit handen geeft. Ik bedacht me wat ik daarover heb geleerd en hoe ik ik hierin mijn kennis heb toegepast in de praktijk. Een tip voor een goed gesprek dat vast dreigt te lopen in een welles nietes, of een ouderlijk decreet: Je doet wat ik zeg. Dodelijk voor jullie relatie. Wat ik in zo’n geval doe: Ik luister aandachtig naar het relaas. Ik laat mijn gesprekspartner uitpraten. (Lijkt heel eenvoudig maar meestal ben ik dan al geïrriteerd.) Ik doe mijn best echt te luisteren. Dan geef ik terug wat ik gehoord heb: Dus jij ….en sluit af met: Ik heb dat gehoord. En ik vind/wil/ dat gevolgd door een zin over wat ik wil. Meestal volgt dan nog eens hetzelfde relaas. Ik luister weer. (Dat komt nu meestal echt uit mijn tenen, dus ik concentreer me door mijn ademhaling laag en in de buurt van buik te houden) Opnieuw laat ik degene tegenover me uitpraten. Ik grijp echter in als er herhaald gaat worden en ik ben nu korter van stof: “Ik heb je gehoord.” Weer gevolgd door en ik wil/vind gevolgd door mijn standpunt/wens/verlangen/opdracht. Als dan het relaas voor de derde keer is gehouden en mijn ervaring leert dat hier al meestal een stilte valt, maar zo niet luister ik nog een rondje en houd mijn ademhaling onder mijn navel. Zelfs een vierde keer als de emoties heel hoog zijn. Dan volg ik op met: “Ik heb je gehoord en wat maakt nu dat jij denkt dat ik mijn standpunt ga veranderen?” Soms leidt dat tot een echt gesprek…met meer wederzijds begrip. Meestal tot een schouderophalen en een puber die gaat doen wat je hem of haar hebt gevraagd. Helpende zinnen zijn: Wat is er voor nodig dat jij ….., Ik begrijp dat jij het zo wilt en toch kies ik nu voor deze manier/ dit moment. De eerste keer dat je dit doet zijn misschien meer luisterrondes nodig…..al snel weet je gesprekspartner dat er geen eer te behalen valt en kiest meestal eieren voor zijn geld als je deze werkwijze begint te hanteren. Geprobeerd? Stuur me een mail: